-du redaksiyon kirin
-malek bar kir
-heftekî nexweş ketim 😊
"bê şixul jiyan nabe!"
li ser vê meselê:
bêyî zarûriyet û pêdiviyên qethî, her ku disekinim, radiwestim (yanê bi kêfî tu tiştî nakim, lê teraliyê dikim), ez xwe pirr û pirr bêqîmet hîs dikim. Bi min ku, ez di demên wiha de xayintîyê li xwe û hebûna xwe dikim.
her ku eware disekinim, mîna ku ber bi mirinê ve diherim hîs dikim.
sewteke wiha di serî min de xwe dubare dike:
"medam tu ê kêrî tiştekî nêyî, tu çima heyî!?"
nizanim rind e ev hal, yan na, lê rastiya jiyana min jî ev e.
No comments:
Post a Comment