Ger bê pirsîn ka sedemên sereke bo vekirina blogekê çi ne, helbet parvekirina fikr û ramanên şexsî jî divê bê jimartin.
Dema qala tiştên şexsî tê kirin jî, çi di tûrê kê de hebe bi qasî wê ye. Di rewşeke wiha de tûr yan jî têr, dibe wek sindoqa gencîneya mirov e. Tûr êdi ne tûrê gênim, têr jî ne têra kerê ye.
Taybetîya tûr û têrê a hevpar çi ye? Ew e ku, mirov çi tixe bi wî tije dibe. Lê dema qal were ser tûrê mirov xwedîyê tûr xwedî îradeya hilbijartinê ye. Ferqa yan jî cîyawaziya însanbûnê jî ev îrade ye.
Nêta min çi bû bi vê?
Dema min ev blog vekir, çend armancên min hebûn. Yek ji van qeydkirina hinek gotinên xwe bû. Lewra, naxwazim ji bîr bikim.
Ji bo nebe wek bohçika qereçîyan ez dê di bin hinek sernavan de wan gotinan kom bikim.
Wek mînak: #kurd, #kurdî, #derûn, #ol hwd.
Îro ez dê dest bi van qeydan bikim û dixwazim bi awayekî domdar binivîsim.
#gotin_û_peyv
No comments:
Post a Comment